Η επέτειος των 70 χρόνων από την απελευθέρωση του Παλαιού Φαλήρου από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, μας δίνει μια σπουδαία ευκαιρία να σταθούμε με συλλογική αξιοπρέπεια απέναντι στην Ιστορία, σε μια περίοδο που απαιτεί προσήλωση στη μνήμη, ως αντίδοτο στην αναβίωση φαινομένων του παρελθόντος.

Θεωρούμε χρέος μας

• Να κάνουμε προφανές το αυτονόητο: Δεν ξεχνάμε.
• Να βεβαιωθούμε ότι υπάρχουν κάποιοι (έστω λίγοι, μα βασικοί) λόγοι για να βαδίζουμε μαζί, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις.
• Να δικαιώσουμε τον ηρωισμό των συνδημοτών μας που αγωνίστηκαν, τιμώντας τα ονόματά τους τα οποία σήμερα «αναπαύονται» στους οδοδείκτες μας.
• Να δείξουμε στους νέους του Π. Φαλήρου ότι τα νιάτα ήταν ανέκαθεν ότι καλύτερο κατοίκησε τον τόπο μας και ότι το αυτό ισχύει για σήμερα και -κυρίως- για αύριο.
• Να επαναλάβουμε ότι η διήγηση της ιστορίας έχει νόημα και ενδιαφέρον όταν περιέχει ανθρώπινα παραδείγματα που γίνονται σημεία αναφοράς για το σύνολο.
• Να θυμηθούμε ότι (πριν να γίνει ένα όνομα σε οδοδείκτες) η Ήβη Αθανασιάδου ήταν μια μαθήτρια που έθεσε τη νιότη της στην υπηρεσία της πιο ευγενούς ανθρώπινης επιδίωξης: Της ελευθερίας.

Έτσι -στις 12 Οκτωβρίου 2014- θελήσαμε να βγούμε στους δρόμους για να επαναλάβουμε μπροστά στους συνδημότες μας τα παραπάνω βασικά, που δεν είναι πάντα αυτονόητα.

Οι δρόμοι μας έχουν ονόματα γιατί η πόλη μας έχει τη δική της ιστορία. Σε αυτούς βαδίζουμε μαζί την Κυριακή, ελπίζοντας ότι θα αξιωθούμε να δούμε να αναγράφεται μια μέρα σε έναν οδοδείκτη, κάτι που ίσως κατορθώσουμε… μαζί!

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – Ώρα 11:30πμ

Συναντιόμαστε στη διασταύρωση Ήβης  Αθανασιάδου  &  Καλυψούς

 ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΤΗΝ «ΗΒΗΣ» ΩΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ακουμπώντας ένα λουλούδι

σε κάθε οδοδείκτη με το όνομα της νεαρής ηρωίδας

Καταλήγουμε παραλιακά στο μνημείο της Ήβης (Ποσειδώνος & Αιόλου)

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΑΠΟ ΘΕΣΜΙΚΕΣ & ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ Π. ΦΑΛΗΡΟΥ