28 Οκτωβρίου 1940

28 Οκτωβρίου 2014

Πέρασαν 74 χρόνια από τότε που ο ελληνικός λαός ξεκίνησε την αντίστασή του εναντίον των δυνάμεων του Άξονα.

Πρώτα, υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία του εναντίον των φασιστικών ιταλικών δυνάμεων και μετά την εισβολή των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων, την άνοιξη του 1941, οργανώνει ένα από τα μαζικότερα αντιστασιακά κινήματα στον κόσμο που οδήγησε στην απελευθέρωσή του, τον Οκτώβριο του 1944.

Ο αγώνας αυτός επιβεβαίωσε μια ιστορική αλήθεια: όταν παλεύει κανείς με την ψυχή του, όταν αγωνίζεται για το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία  όσο μεγάλα είναι τα εμπόδια, όσες θυσίες κι αν απαιτηθούν, όσος χρόνος και αν περάσει  στο τέλος θα νικήσει.

Στον πόλεμο, σε κάθε πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές και νικημένοι. Υπάρχει η ήττα της ανθρωπιάς, η ψυχική, η ηθική, η πολιτιστική και η σωματική ταπείνωση, η εξαγρίωση και ο διχασμός, η αντιπαλότητα και η έχθρα.

Η 28η Οκτωβρίου δεν είναι μια επέτειος για να κάνουμε σχολική γιορτή και παρελάσεις. Είναι αφορμή για να σκεφθούμε και να πάρουμε αποφάσεις που αφορούν την ίδια μας τη ζωή.

Και για να μην λησμονούμε…

Μέρες κατοχής  στην Αθήνα (1941 – 1944)

peripatos__________ ______________________ _1___________ ______________________ _0_

 __________ ______________________ _13_ (1) __________ ______________________ _12_ __________ ______________________ _10_ __________ ______________________ _16_ __________ ______________________ _21_ __________ ______________________ _25_

Φωτογραφίες: Βούλα Παπαϊωάννου (1898-1990)

katoxh, petrelaio ouraΔρόμος στην Αθήνα της Κατοχής    Δρόμος της Αθήνας στην Κατοχή.

«Βοήθεια! Μου επιτίθεται!» («Help! He’s attacking me!», στο πρωτότυπο) λέει η λεζάντα που συνοδεύει το σκίτσο του Κίμωνα Ε. Μαραγκού«Βοήθεια! Μου επιτίθεται!» («Help! He’s attacking me!», στο πρωτότυπο) λέει η λεζάντα που συνοδεύει το σκίτσο του Κίμωνα Ε. Μαραγκού

Advertisement

Ημέρα μνήμης…

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

10659423_601065616668836_5819714726076330625_n (1)

Ενωτική πρωτοβουλία πολιτών από φαληρικούς συλλόγους, κινήσεις πολιτών, δημοτικές παρατάξεις και τοπικές οργανώσεις των κομμάτων για την επέτειο των 70 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης μας από τους ναζί (12 Οκτωβρίου 1944) και από τη θυσία της Φαληριώτισας  μαθήτριας Ήβης Αθανασιάδου.

Μαζί…περπατήσαμε την οδό Ήβης Αθανασιάδου μέχρι την παραλία και την πλατεία Φλοίσβου, εκεί που βρίσκεται το μνημείο της.

10359021_601050330003698_1489870560481456902_o10628128_601062086669189_188768110301563473_n 10522666_601062510002480_6809910156335119151_n 10731025_601061623335902_9150401184081794802_n 10730124_601067106668687_263180167281722726_n

10447626_572578759555280_75860808777712358_n10710655_572573372889152_4016536310060644603_n10406957_572574656222357_3381645272820201206_n10441375_949188105107633_4253437924684787976_n

Μαζί…στην επέτειο των 70 χρόνων από την απελευθέρωση του Παλαιού Φαλήρου από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής

Η επέτειος των 70 χρόνων από την απελευθέρωση του Παλαιού Φαλήρου από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, μας δίνει μια σπουδαία ευκαιρία να σταθούμε με συλλογική αξιοπρέπεια απέναντι στην Ιστορία, σε μια περίοδο που απαιτεί προσήλωση στη μνήμη, ως αντίδοτο στην αναβίωση φαινομένων του παρελθόντος.

Θεωρούμε χρέος μας

  • Να κάνουμε προφανές το αυτονόητο: Δεν ξεχνάμε.
  • Να βεβαιωθούμε ότι υπάρχουν κάποιοι (έστω λίγοι, μα βασικοί) λόγοι για να βαδίζουμε μαζί, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις.
  • Να δικαιώσουμε τον ηρωισμό των συνδημοτών μας που αγωνίστηκαν, τιμώντας τα ονόματά τους τα οποία σήμερα «αναπαύονται» στους οδοδείκτες μας.
  • Να δείξουμε στους νέους του Π. Φαλήρου ότι τα νιάτα ήταν ανέκαθεν ότι καλύτερο κατοίκησε τον τόπο μας και ότι το αυτό ισχύει για σήμερα και -κυρίως- για αύριο.
  • Να επαναλάβουμε ότι η διήγηση της ιστορίας έχει νόημα και ενδιαφέρον όταν περιέχει ανθρώπινα παραδείγματα που γίνονται σημεία αναφοράς για το σύνολο.
  • Να θυμηθούμε ότι (πριν να γίνει ένα όνομα σε οδοδείκτες) η Ήβη Αθανασιάδου ήταν μια μαθήτρια που έθεσε τη νιότη της στην υπηρεσία της πιο ευγενούς ανθρώπινης επιδίωξης: Της ελευθερίας.

Έτσι -στις 12 Οκτωβρίου 2014- θελήσαμε να βγούμε στους δρόμους για να επαναλάβουμε μπροστά στους συνδημότες μας τα παραπάνω βασικά, που δεν είναι πάντα αυτονόητα.

Οι δρόμοι μας έχουν ονόματα γιατί η πόλη μας έχει τη δική της ιστορία. Σε αυτούς βαδίζουμε μαζί την Κυριακή, ελπίζοντας ότι θα αξιωθούμε να δούμε να αναγράφεται μια μέρα σε έναν οδοδείκτη, κάτι που ίσως κατορθώσουμε… μαζί!

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – Ώρα 11:30πμ

Συναντιόμαστε στη διασταύρωση Ήβης  Αθανασιάδου  &  Καλυψούς

 ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΤΗΝ «ΗΒΗΣ» ΩΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ακουμπώντας ένα λουλούδι

σε κάθε οδοδείκτη με το όνομα της νεαρής ηρωίδας

Καταλήγουμε παραλιακά στο μνημείο της Ήβης (Ποσειδώνος & Αιόλου)

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΑΠΟ ΘΕΣΜΙΚΕΣ & ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ Π. ΦΑΛΗΡΟΥ

DSC_0021