1 Μαρτίου, 2015 – Μαζί για ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ

tsarouxis-march

Ο Μάρτιος…από τη συλλογή «οι 12 μήνες του χρόνου» (1968-69) του Γιάννη Τσαρούχη

Καλό μήνα!!!

Ο Μάρτιος είναι ο τρίτος μήνας του πολιτικού έτους, με διάρκεια 31 ημέρες. Αρχικά ήταν ο πρώτος μήνας του δεκάμηνου Ρωμαϊκού ημερολογίου, λόγω της εαρινής ισημερίας. Πήρε το όνομά του από τον θεό Άρη (Mars, Martius στα Λατινικά), που θεωρούταν ο γενάρχης των Ρωμαίων. Με τη μεταρρύθμιση του 153 π.Χ, όταν προστέθηκαν ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος, ο Μάρτιος έλαβε την τρίτη θέση στο δωδεκάμηνο, πλέον, ρωμαϊκό ημερολόγιο.

Στο αρχαίο Αττικό ημερολόγιο ο Μάρτιος αντιστοιχούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Ανθεστηριώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Ελαφηβολιώνα. Το διάστημα αυτό στην Αθήνα γιορτάζονταν τα:

Διάσια, προς τιμή του Δία Μειλίχιου, στις όχθες του Ιλισσού. Ο Δίας Μειλίχιος, που δεν πρέπει να ταυτίζεται με τον Ολύμπιο θεό, ήταν προστάτης των παιδιών. Οι γονείς πρόσφεραν δώρα στα παιδιά τους, ενώ πρόσφεραν θυσία στον θεό ένα πρόβατο από τον Δήμο Έρχιας (σημερινά Σπάτα). Επακολουθούσε γλέντι και φαγοπότι μέχρι το βράδυ.
Μεγάλα Διονύσια, προς τιμή του θεού Διονύσου. Γιορτή που καθιέρωσε ο τύραννος Πεισίστρατος το 6ο π.Χ. για να κερδίσει τον λαό της Αθήνας. Περιλάμβανε πομπές, θυσίες και διαγωνιστικές θεατρικές παραστάσεις (διθυραμβικοί και δραματικοί αγώνες), τις δαπάνες των οποίων επωμίζονταν πλούσιοι Αθηναίοι, σύμφωνα με τον θεσμό της χορηγίας. Με τα Μεγάλα Διονύσια συνδέεται η γέννηση της τραγωδίας.

Ο Μάρτιος είναι άρρηκτα δεμένος με τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή ή Σαρακοστή, τη μεγάλη νηστεία πριν από το Πάσχα. Σχετική και η παροιμία: «Δεν λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή»

‘Αλλες παροιμίες για το Μάρτη:

Aκόμη και στις δεκαοχτώ έχει το μάτι του ανοιχτό.
Mάρτης άβροχος, μούστος άμετρος.
Mάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
O Mάρτης το πρωί χιόνισε, κι ο γάιδαρος ψόφησε (από το κρύο). Το μεσημέρι βρώμισε (από τη ζέστη), και το βράδυ τον πήρε το ποτάμι (από τη βροχή).
Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλη άλλο ένα, χαρά σε εκείνον το γεωργό που ‘χει στη γη σπαρμένα.
Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.
Και σαν τύχει και θυμώσει, μες στο χιόνι θα μας χώσει.
Κάλλιο Μάρτης καρβουνιάρης, παρά Μάρτης λιοπυριάρης.
Μάρτης βρέχει, θεριστάδες χαίρονται.
Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Μάρτης είναι, χάδια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει.
Ο Μάρτης έχει τ’ όνομα, κι ο Απρίλης τα λουλούδια.
Ούτε ο Αύγουστος χειμώνας, ούτε ο Μάρτης καλοκαίρι.

Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση,από τη 1η ως τις 31 Μαρτίου τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά. Ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν.